-
1 ἄ-σημος
ἄ-σημος ( σῆμα), 1) ohne Zeichen, ὅπλα Eur. Phoen. 1119; χρυσός, ungeprägt, Her. 9, 41; χρυσίον, ἀργύριον, Thuc. 2, 13. 6. 8; Sp., vgl. Poll. 3, 86; ohne Grabdenkmal. – 2) undeutlich, unkenntlich, unbekannt, χρησμός Aesch. Prom. 665; Ag. 1578; οὐκ ἄσ. ἀλλὰ δυςτυχής Soph. Tr. 863; vgl. Ant. 252. 1000. 1194, vo ἄσημα βοῆς περιβαίνει auch malum omen erkl. wird; πόλις Eur. Ion. 8; ἄσημα φράζειν Her. 1, 86; νύξ Antiph. II, δ 8; Sp.; καὶ ἄγνωστος Hdn. 1, 9, 12; ἀσήμως, ohne Spur, Xen. Cyn. 3, 4.
-
2 περι-βαίνω
περι-βαίνω (s. βαίνω), umschreiten, umgehen od. darüber ausschreiten, treten, bes. zum Schutz, um zu vertheidigen; absolut, Il. 8, 331. 13, 420. 14, 424; ἃς περὶ Πατρόκλῳ βαῖνε, 17, 6, was man als Tmesis hierherzieht; – c. gen., οὐδ' ἔτλη περιβῆναι ἀδελφειοῦ κταμένοιο, Il. 5, 21; c. dat., Ἱπποϑόῳ περιβάντα, 17, 313; vgl. Ael. N. A. 3, 46. 6, 62 u. s. ἀμφιβαίνω u. περί, – Uebertr. sagt Soph. τῷ δ' ἀϑλίας ἄσημα περιβαίνει βοῆς, Ant. 1194, Schol. περιστοιχίζεται, es umtönt sein Ohr, wo Nichts zu ändern ist; περί τι, Ar. Lys. 979, im obscönen Sinne; vgl. Plut. Lacon. apophth. p. 188, κάλαμον περιβεβηκὼς ὥςπερ ἵππον, mit ausgespreizten Beinen umfaßt halten, darüberstehen (vgl. περιβάδην); so Ael. V. H. 12, 15.